รางเหล็กดัดและในที่สุดก็เป็นเหล็กกล้า รางเข้ามาแทนที่รางเหล็กหล่อซึ่งแตกง่ายภายใต้หัวรถจักรไอน้ำ และอย่างดี รางรถไฟที่มีการไล่ระดับ ง่าย และรองรับงานวิศวกรรมโยธากลายเป็นเรื่องธรรมดาของการรถไฟทั่วโลก หัวรถจักรถนน รูปแบบที่สองที่ใช้พลังไอน้ำในการขนส่งคือรูปแบบหัวรถจักรถนน   ความรู้ทั่วไปเรื่องรถจักรไอน้ำ  ไม่มีเหตุผลทางเทคนิคว่าทำไมจึงไม่ควรประสบความสำเร็จเท่ากับเครื่องยนต์รางรถไฟ แต่การพัฒนาถูกจำกัดเนื่องจากความไม่เหมาะสมของถนนส่วนใหญ่ และด้วยความอิจฉาริษยาของผู้ใช้ถนนรายอื่น จนทำให้สามารถใช้ประโยชน์ทั่วไปได้เฉพาะเมื่อมีแรงฉุดลากที่หนักหน่วงเท่านั้น งานและหน้าที่เช่นการกลิ้งถนน เครื่องจักรไอน้ำแบบฉุดลากซึ่งสามารถดัดแปลงได้อย่างง่ายดายตั้งแต่การขนส่งทางถนนไปจนถึงเครื่องจักรในฟาร์ม ยังคงเป็นผลิตภัณฑ์ที่โดดเด่นของเทคโนโลยีไอน้ำแห่งศตวรรษที่ 19